ଆମ ବିକାଶର ମନ୍ଥର ଗତି ଆମକୁ ପଛୁଆ ରଖିବ

ଆମ ବିକାଶର ମନ୍ଥର ଗତି ଆମକୁ ପଛୁଆ ରଖିବ


୧୯୬୯ ମସିହା ମାର୍ଚ ମାସରେ ସୁନ୍ଦରଗଡ ଜିଲାର ବଣେଇ ସବଡ଼ିଭିଜନରେ ଏସଡିଓ ଭାବରେ ଯୋଗଦେବା ବେଳେ ବଣେଇ ସହରକୁ ଯିବାପାଇଁ ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ନଦୀକୁ ଡଙ୍ଗାରେ ପାର ହେବାକୁ ପଡୁଥିଲା | ଅବଶ୍ୟ ବର୍ଷର ଅନେକ ମାସରେ ଗାଡି ପାରହେବାପାଇଁ ଚାପର ବ୍ୟବସ୍ଥା ଥିଲା ତୁମକେଲା ଘାଟରେ | ପୂର୍ତ୍ତ ବିଭାଗ ଏହି ବ୍ୟବସ୍ଥା କରୁଥିଲେ | କିନ୍ତୁ ଚତୁର୍ମାସ୍ୟାରେ ଚାପ ବଂଦ ହେଉଥିଲା ଏବଂ ଛୋଟ ଡଙ୍ଗାରେ ଆହୁଲା ମାରି ନାବିକ ଆମକୁ ନଦୀ ପାର କରାଉଥିଲେ | ତୁମକେଲା ଘାଟରେ ଏସଡିଓଙ୍କ ଗାଡି ପାଇଁ ଗୋଟିଏ ଗାରେଜ ଥିଲା | ଡଙ୍ଗାରେ ନଦୀ ପାର ହୋଇ ଘାଟରେ ଥିବା ଗାରେଜରୁ ଜିପ ନେଇ ସୂବଡ଼ିଭିଜନର ବିଭିନ୍ନ ଅଂଚଳ ଓ ଜିଲାର ଅନ୍ୟ ଅଂଚଳକୁ ଯିବାକୁ ହେଉଥିଲା | ଦିନେ କାମ ସାରି ରାତିରେ ଘରକୁ ଫେରିବା ବେଳେ ବହୁତ ରାତି ହେଇଗଲା | ଡାକିଡାକି ଶୋଇଥିବା ନାବିକକୁ ନିଦରୁ ଉଠାଇବାକୁ ପଡିଥିଲା | ଅତ୍ୟାବଶ୍ୟକ ପରିସ୍ଥିତି ପାଇଁ ଘାଟରେ ଗୋଟିଏ ଛୋଟ ଡଙ୍ଗା ରଖାହେଇ ଥାଏ | ସେଇ ଡଙ୍ଗାର ଦଉଡି ଖୋଲି ନାବିକ ଡଙ୍ଗା ପ୍ରସ୍ତୁତ କଲା ଏବଂ ଆମେ ବସିଲୁ | ନଦୀର ସ୍ରୋତ ପ୍ରବଳ ଥିଲା ଓ ରାତିରେ ସେଇ ସ୍ରୋତ କାଟି ଡଙ୍ଗା କୌଣସିମତେ ଆମକୁ ନଦୀ ପାର କରିଥିଲା | ସେରାତିରେ ମୁଁ ନଦୀରେ ପୋଲଟିଏ କେମିତି ଶୀଘ୍ର ହେବ ତା ପାଇଁ ଠାକୁରଙ୍କୁ ଡାକିଥିଲି |

 ଯାହାହେଉ ବଣେଇ ପୋଲ ବହୁତ ବର୍ଷ ପରେ ହେଇ ପାରିଲା ; ଅବଶ୍ୟ ବଣେଇ ସହରରୁ କିଛି ଦୂରରେ | ବଣେଇ ପରେ ମୁଁ ପାନପୋଷ ସବଡିଭିଜନରେ ଏସଡିଓ ଭାବରେ ଯୋଗଦେଲି | ରାଉରକେଲାରୁ ସୁନ୍ଦରଗଡ , ସମ୍ବଲପୁର , ରାଞ୍ଚି ଆଡକୁ ଯିବାପାଇଁ ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ନଦୀର ପାନପୋଷ ପାଖରେ ପୋଲ ଥିଲା | କିନ୍ତୁ ପଚାଶ ବର୍ଷରୁ ଉପର ହେବ ; ସେଇ ପୋଲ କୁ ସହାୟତା ଦେବାପାଇଁ ଏ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅନ୍ୟ ଗୋଟିଏ ପୋଲ ହେଇ ପାରିଲା ନାହିଁ | ସମ୍ବଲପୁର ପାଖରେ ମହାନଦୀ ପୋଲଟି ଆମେ ପିଲାବେଳେ ନିର୍ମିତ ହୋଇଥିବା ମନେପଡେ | ସେଇ ପୋଲର ରାସ୍ତା ମଝିରେ ରେଳ ଲାଇନ ମଧ୍ୟ ଥିଲା | ନୂଆ ପୋଲ ଉପରେ ଗାଡ଼ିରେ ଯିବାବେଳେ ଭାରି ଖୁସି ଲାଗୁଥିଲା | କିନ୍ତୁ ମହାନଦୀ ପାର ହୋଇ ସମ୍ଵଲପୁର ଆଡୁ କଟକ ଆସିବାପାଇଁ ମଟର ଲଂଚ ରେ ଦଉଡି ଲଗାଇ ମସ୍ତବଡ ନୌକାକୁ ଟଣା ହେଉଥିଲା ; ଆଉ ସେଇ ନୌକାରେ ପ୍ରାୟ ଦଶ-ବାରଟି ଗାଡି ଯାଉଥିବା ମୋର ମନେଅଛି |ଆମେ ଯୋବ୍ରା ଘାଟରେ ପହଂଚୁଥିଲୁ|

 ବିତ୍ତ ସଚିବ ଥିବାବେଳେ ମୁଁ ଫାଇନାନ୍ସ କମିସନକୁ ଗୋଟିଏ ନଦୀର ଶହେ କିଲୋମିଟର ବ୍ୟବଧାନରେ ଅନ୍ତତଃ ଗୋଟିଏ ପୋଲର ଆବଶ୍ୟକତା ସମ୍ପର୍କରେ ଯୁକ୍ତି ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିଥିଲି | ପ୍ରଥମଥର ପାଇଁ ନାବାଡ ସହାୟତାରେ ବଉଦଠାରେ ମହାନଦୀ ପୋଲ ପାଇଁ ଆମ ପ୍ରସ୍ତାବ ସ୍ୱୀକୃତ ହେଲା |

ଏହି ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତମାନ ଅବତାରଣା କରିବାର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ହେଉଛି ଆମ ପ୍ରଗତି କରିବାର ପ୍ରଣାଳୀ ସମ୍ପର୍କରେ ସଚେତନତା ସୃଷ୍ଟି କରିବା | ଆମେ ସର୍ବନିମ୍ନ ଆବଶ୍ୟକତା ପାଇଁ ପଚାଶ ବର୍ଷ , ଶହେ ବର୍ଷ ଅପେକ୍ଷା କରୁଚୁ | ଅବଶ୍ୟ ଆମର ସମ୍ପଦ ସୀମିତ ; କିନ୍ତୁ ସୀମିତ ସମ୍ପଦର ଉପଯୁକ୍ତ ଉପଯୋଗ ସମ୍ପର୍କରେ ଆମେ ଆଜି ମଧ୍ୟ ଉଦାସୀନ | ଗୋଟିଏ ପୋଲ ଆଜି ଉଦଘାଟନ ହେଉଛି ବହୁ ଆଡମ୍ବରରେ : ଜନସାଧାରଣ କରତାଳି ଦେଉଛନ୍ତି ; କିନ୍ତୁ ସେହି ପ୍ରକଳ୍ପଟି କାହିଁକି ଦଶ ବର୍ଷ ଆଗରୁ ହେଇପାରୁନି ସେବିଷୟରେ ସଚେତନତା ନାହିଁ |

 ଆମ ଲକ୍ଷ୍ୟ ହେଲା ଆମେ ରେଳରେ ବସି ଯଦି ଦିଲ୍ଲୀ ଯାଉଛେ କେମିତି ପହଂଚି ଯାଉ ; କେତେ ଘଣ୍ଟା ବିଳମ୍ବରେ ପହଂଚିଲୁ ସେ ପ୍ରସଙ୍ଗଟି ଅବାନ୍ତର | ଇଂଲଣ୍ଡରେ ଦେଶର ଯେକୌଣସି ସ୍ଥାନରୁ ଚିଠିଟିଏ ପୋଷ୍ଟ କଲେ ପରଦିନ ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ ସ୍ଥାନରେ ପହଂଚିବା ନିଶ୍ଚିତ | ଭୁବନେଶ୍ବରରୁ ଚିଠିଟିଏ ମାଲକାନଗିରିରେ ଥିବା ବ୍ୟକ୍ତି କେବେ ପାଇଲେ ସେ ବିଷୟରେ ଆମେ ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସଚେତନ ହେଇ ପାରିନାହୁଁ |

ଆମର ଅଗ୍ରଗତି ହେଉଛି ; ଆଜି ଆମ ରାଜ୍ୟରୁ ସୁଯୋଗ୍ୟ କନ୍ୟାମାନେ ଅଲମ୍ପିକ ଖେଳରେ ଭାଗ ନେଉଛନ୍ତି ; ଆମ ଦେଶର କେତେକ ଖେଳରେ ଆମ ରାଜ୍ୟର ଯୁବକ ଯୁବତୀ ଅଧିନାୟକତ୍ୱ ମଧ୍ୟ କରିବାର ଗୌରବ ଲାଭ କରିଛନ୍ତି | କିନ୍ତୁ ଆଜି ମଧ୍ୟ ଆମେ ଅନଗ୍ରସରତାର ବୋଝ ମୁଣ୍ଡେଇ ଚାଲିଛୁ | ଏଦିଗରେ ଆମକୁ ଅନେକ କାମ କରିବାକୁ ପଡିବ | ଆମେ ଏବେମଧ୍ୟ ପିସି ସର୍ବସ୍ଵ ବ୍ୟବସ୍ଥା ମଝିରେ ପେଷି ହେଇ ରହିଛୁ | ଏହି ମାନସିକତା ବିକାଶର ପରିପନ୍ଥୀ | ଆମ ଯୁବାପୀଢ଼ି ଏହା ଅନୁଭବ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ |

ରାଜ୍ୟ ପ୍ରଗତିର ରେଳଗାଡି ଆଜି ଜଟଣୀରୁ ମାତ୍ର ନୟାଗଡ ପହଂଚିଛି ; ବଲାଙ୍ଗୀର ଆଜି ମଧ୍ୟ ବହୁତ ଦୂରରେ ଅଛି |ଏହି ଦୂରତା ଶୀଘ୍ର ଦୂର ହେଉ | ବୋଧହୁଏ ଏବର୍ଷ ବାହୁଡାରେ ମହାପ୍ରଭୁ ସେଇ ସନ୍ଦେଶ ଦେଇଛନ୍ତି : ସମସ୍ତେ କାମ ଶୀଘ୍ର କରନ୍ତୁ ; ସୁଚାରୁ ରୂପରେ କରନ୍ତୁ |

********

13th July, 2017